Ruiny młynu w Rudzie Maciejowskiej

Ruda Maciejowska sąsiaduje z Emilcinem od północnego-wschodu. Początkowo wieś nazywała się Rudka (1552 r.) a jej nazwa odnosiła się do wydobywanej tu rudy. Po wyczerpaniu surowca osada zmieniła charakter na rolniczy. W Rejestrze Pogłównego z roku 1674 odnotowana jest jako Ruda. Na mapie Karola de Perthéesa oznaczona jako Ruda Maciejowska.

          Najstarszymi budowlami jakie możemy zobaczyć w miejscowości są ruiny młynu wodnego i elektrowni oraz pozostałości starego mostu na Chodelce.

          W dokumentach archiwalnych z lat 1924 i 1925 dotyczących budowy elektrowni przy młynie napotykamy zaświadczenie datowane na 23 września 1924 roku, którego treść brzmi (brzmienie oryginalne):

          "Urząd gminy Opole powiatu puławskiego zaświadcza niniejszem, iż młyn wodny w Rudzie Maciejowskiej należący do Ludwika Nowakowskiego, istnieje od lat stu z górą,- podczas działań wojennych w r. 1915 został doszczętnie spalony, w roku zaś 1916 na nowo odbudowany. Zaznacza się również, iż żadne zażalenia co do zatapiania gruntów sąsiednich przez cały czas istnienia młyna zgłaszane nie były."

          27 lat od wybudowania pierwszej elektrowni wodnej w Polsce (Nowy Targ), w 1925 roku uruchomiona zostaje elektrownia wodna w Rudzie Maciejowskiej, działająca przy egzystującym młynie należącym do Ludwika Nowakowskiego. Linia energetyczna przebiega
od Rudy Maciejowskiej poprzez Emilcin, Zosin, Piszczek, Janiszkowice do Opola, Niezdowa i Zajączkowa.

           W latach osiemdziesiątych XX wieku młyn zostaje rozebrany (jego drewniana część i wyposażenie), pozostają tylko mury. Na przełomie XX i XXI wieku właściciel demontuje pozostałość po elektrowni- generator prądu, niestety nie nadaje się on do użytku.